Elk goed boek eindigt met een nawoord, of zo. Niet dat ik de illusie heb dat ik een goed boek geschreven heb hoor, maar een overpeinzing maakt het compleet op de 64e dag van de 65. Deze reis heeft mij, in het kort, goed gedaan. Mijn nieuwsgierigheid naar de andere kant van de wereld is bevredigd. Om met Ursul de Geer te spreken: het is hier fantastisch! Een aanrader. Dat ik alleen kan reizen weet ik nu. Het is niet altijd gezellig, soms behoorlijk eenzaam, ook zonder internet, maar ik heb wel gemerkt dat ik zonder veel bezittingen goed kan leven. Als mijn tv straks miss kapot gaat…….. koop ik gewoon toch een nieuwe! Uit een koffer leven is prima te doen. En als er dan gezelschap is, is dat wel weer beregezellig.
Australie is een land van grote diversiteit, met haar prachtige natuur, wonderlijke wildlife, de mooiste kusten, en dan weer goed georganiseerde steden. Ook in de desert grappig genoeg vind je openbare wc’s die schoon zijn en waar genoeg wc papier is! Waar vind je dat in nl!
Ik neem mijn herinneringen mee naar huis, laat een stuk ballast achter. Ik ben denk ik gereset maar de tijd zal leren of ik echt zen ben. Heb prachtige mensen ontmoet, mooie verhalen gehoord, ervaringen gedeeld. 4200 km in mijn eentje gereden en nog eens 1800 samen met pleeg in tasmanie! Dat is drie keer heen en weer naar de Dordogne.
Dat ik dit heb kunnen en mogen doen is een groot cadeau! Dank buren voor het op mijn huis passen. Dank neef Marien, nicht Mara, mary en Derek dat ik een paar nachten mocht aanschuiven. Dank pleeg dat je een stukje met mij mee was! Ik vond het waanzinnig! Dank Quirijn en Jacqueline voor het gezellige afscheidsdiner! En bovenal dank CHDR dat ik zo lang weg mocht en nog terug mag komen ook! En dank voor al jullie berichten!
I am flying home!!

Bye bye Australia!

Bicheno in Tasmanie hadden we ons zoveel van voorgesteld! Na alle remote oorden ver weg vsn de bewoonde wereld in de bossen, kwam Bicheno weer een beetje in de buurt van mensen. We bleven er 2 nachten. De eerste avond toen het nog niet regende zijn we gelukkig nog naar het strand gelopen en hebben we twee mini pinguins gespot. Fairy pinguins, want ze worden niet groter dan 33 cm. je gaat er bijna op staan! Ze komen pas het land op wanneer het donker is. Het huis had mooi uitzicht op zee en Diamond Island, maar om nou te zeggen dat het schoon was, nou nee! Vooruit dan maar. Na de eerste avond is het begonnen met regenen en het is niet meer gestopt voor we weer vertrokken. Sinds gister, 18 maart, zitten we weer in Hobart in een geweldig prachtig apartement midden in de stad. Heel groot, 2 grote slaapkamers met eigen badkamers, keuken etc. en van die rolgordijnen die je open doet door op een display in de muur, kleine computer, te tikken. Dit is denk ik de mooiste acco die ik heb gehad. Gister direct naar de technician die mij zou kunnen vertellen of de camera nog te redden is. Nou, bad news, hij is echt dood! Dus een nieuwe gekocht, jammerdebammer. Wel weer extra gewicht in mijn koffer door de boekjes etc van deze nieuwe camera wat ik niet kan vullen met timtams! Ook weer jammer! Maar je hoort mij niet klagen. Morgen weer verder naar sydney, voor mijn laatste 5 dagen! Ik heb alweer van mijn werk gedroomd!
Nu zondag 22 maart. We vertrokken van Hobart in een vliegtuig dat volgens mij was afgehuurd door chinezen met twee vrije stoelen, voor ons!! Jemig, ze achtervolgen me geloof ik. Na 2 uur in sydney waar Quirijn Mees, neef Cordula, ons kwam halen. Komen we buiten, begint het toch te hozen!! Welkom in Sydney. Quirijn heeft mij afgezet bij mijn hotel, midden in de city, zoals dat hier heet. Quirijn en Jacqueline wonen er buiten in een prachtig huis met een prachtig uitzicht op bos en creek! Ik ben die middag nog gaan rondneuzen hier in Darling Harbour, voor de kenners. De volgende dag ben ik uiteraard met de ferry de haven op gegaan naar Manly en langs Opera House en onder de Harbour bridge. Er zijn een hoop gekken die nb voor $ 375,00 (heb ik mij door taxichauffeur laten vertellen) naar boven klimmen op de brug voor een mooi uitzicht, of de kik of zo. Nou, dan maar geen uitzicht en ook geen kik! Dat doe je toch niet!!!! Wat een stad!! Echt ongelooflijk. Jet, ook hier moet je naar toe straks! Er is heel veel zeilverkeer in de gigantische haven! Sydney heeft alles bij elkaar: prachtige botanische garden naast haven, wolkenkrabbers, en ook nog ruimte. Het was wel een beetje een cultuurshock na de remote oorden waar we waren en dan ineens deze stad!! Vandaag veel gelopen door de stad met zijn vieren, heel gezellig!
Maandag: ik moest en zou natuurlijk naar Bondi beach, van de real life soap Surf Rescue. En na dagen van grijs en regenachtig weer, zie fotos, was het stralend weer!!! Pleeg ging mee. Aangekomen in bondi was het nog lekkerder en warmer dan in de ochtend! Hadden we toch onze badpakken niet bij ons!!!! Wat stom. Maar geen nood, we hebben daar allebei een ietsjepietsje minder goed zittend badpak gekocht voor resp 10 en 15 ausdollar, € 7,50. Niet slecht toch? En ook nog een bondi handdoek. Hebben wij daar toch lekker bij een zwembad hoog in de rotsen boven het strand gelegen en gezwommen, terwijl de golven over ons heen spatten. Echt geweldig!!! Ook nog een eindje langs de kust gewandeld. Deze dag was weer een kadootje, en de fotos in de zon zien er ook leuker uit.
Vandaag laatste dag. Het wordt nog een hele klus om zo te pakken dat ik geen overgewicht betaal en mij ook niet een breuk sjouw. Aan de andere kant, wat maakt het uit. Ik kijk uit mijn raampje en het voorspelde slechte weer is er nog niet. Zelfs wat zon. Dit wordt een mooie dag en eentje om te evalueren en te reflecteren. No worries!!

We zitten nu in Bicheno in de regen in een restaurant met Hoera internet!! Dat hebben we ongeveer de laatste week niet gehad, wel zo rustig. Geen emails, geen appjes, niks, maar ook niet bloggen. Dus ik loop achter. Het laatste was Kettering. Van daar vertrokken we naar Boonorong Wildlife park. Eindelijk zagen we een kangaroo met een kleintje in de buidel! Van daar door naar Tarraleah wat echt in de middle of niks ligt! Het vakantieoord is het hele dorp. Er is totaal niets. Wij zaten daar in een heel groot huis met 3 slaapkamers, eetkeuken, 2 badkamers, serre! Maar verder was er niks te beleven behalve mooie wandelingen maken, wat we ook gedaan hebben. In een national park Lake st.Claire waar we zomaar een echidna, zie foto, op ons pad tegenkwamen!! Hij of zij zat heel rustig te eten en trok zich helemaal niets aan van ons! Zo lief! In het restaurant hebben we een thai chicken curry gegeten waar ik echt zo’n zin in had!!! Er werkte een ned meisje en je vraagt je af wat die daar nou te zoeken heeft behalve geld verdienen en het niet kunnen uitgeven! Na tarraleah gingen we mogelijk nog dieper de grote eenzaamheid tegemoet in Cradle Mountain: Corinna. Vlak voor we er aankwamen moesten we nog een ferry op, groot genoeg voor maar liefst 2 normal vehicles, voor $25,00 voor een tochtje vsn 2 minuten! We hadden geen keus maar we hebben hier echt het grote geld laten liggen. Dat we daar nou niet aan gedacht hebben om carriere te maken! Corinna was echt het einde van de wereld w.b.het grote niets! Er waren veel huisjes die allemaal bezet waren en ook op de camping stonden er campervans. Het was er behoorlijk koud btw. Bij de receptie aangekomen vertelde Kelly dat het reisbureaui onze boeking gecancelled had!! Ik werd volgens pleeg witheet terwijl ik toch behoorlijk zen ben geworden! Maar dit was zo niet te geloven want ze waren ook nog fully booked!! En een 5***** hotelletje is daar echt niet in de buurt! Wat bleek, het reisbureau had mijn booking teruggetrokken maar gewijzigd in die van Mevrouw waldeck 2 personen. Maar onze Kel zat te zoeken op de M en niet op de W, suf konijn! De M van mevrouw! We kregen toch nog ons huisje. De volgende dag kreeg ik de schrik van mijn leven: mijn fototoestel(nou ja, niet helemaal van mij, ook dat nog) was helemaal dood!! Hij deed niets meer! Bstterij was opgeladen. Je mag alles van mij hebben maar nu niet mijn camera!! Theo en ik zeiden altijd, vaste slogan: als het materiaal maar goed is!! En dat was het niet!!! Dat werd dus fotos nemen met de telefoon tot we weer in de grote stad zijn om een camerawinkel te zoeken. En alles wat je ziet maar opslaan op de harde schijf, mijn hoofd! We zijn nog met een boot de Pieman River opgegaan! Prachtige rivier, met links en rechts schitterende hele hoge bomen, tot aan Pieman Heads (google maar). De gastvrouw op het schip was Sytske Berkelaar! Idd een nederlandse die al 58 jaar in aus woont en nu als een nomad tourt door tasmanie en australie in haar motorhome en dan weer eens een paar maanden werkt zoals nu in Corinna. Ze was knettergek maar leuk! Sprak een paar woorden nl nog. Wat zoekt iemand nou in corinna??
Na Corinna gingen we nog dieper de remoteness in: Loongana. Onderweg kwamen we van die ghost stadjes tegen met vervallen huizen en junkyards met troep en dan zag je toch dat er iemand moest wonen, maar alles was zo verlaten! Daar word je niet gevonden!! In loongana hadden we een soort hut! Maar wel een grote open haard en omdat iedereen een taakje heeft, was het pleeg haar taakje om de open haard brandende te houden. In deze van alles verlaten plek aan een doodlopend zandweggetje was de attraktie the wildlife! Kleine wallabies in groten getale om ons heen!! Zgn pedemellons! S avonds met de eigenaar op zoek naar platypussen! In de rivier op 50m. Ze komen dan bij zonsondergang. We hebben staan rillen van de kou en ja hoor we zagen er eentje af en toe heel eventjes naar boven komen, in de schemer! Pleeg heeft de halve nacht op de loer gezeten voor ons raam voor een tasmaanse devil! De eigenaar had “roadkill” in stukken gehakt en voor ons huisje gegooid om ze te lokken. Al wat ze zag, geen devil. Wel twee hele dikke possums! En een Quoll. Het is echt te gek om zo dichtbij al die maffe beesten te zien. We kwamen daar ook een duits stel tegen die we al eerder hadden ontmoet in Tahune! Zo grappig! Ze wonen in Hobart en waren op stap met vati! Hele aardige mensen die ons te eten vroegen wanneer we in Hobart zouden zijn, t w morgen. We hebben nog een wildlife park bezocht vlakbij waar we een uitgebreide devil uitleg kregen vsn Michelle, en ook een wombat uitleg. Leuk! Gister op weg naar Bicheno reden we langs Launcester, een grote stad, om langs een camerawinkel te gaan. Helaas hebben zij de camera dood verklaard maar miss dat een technician in Hobart in 2 dagen kan kijken of het terminaal is geweest of dat er toch nog wat gerepareerd kan worden. Zo niet, dan sordt dat een nieuwe kopen want sydney moet nog vastgelegd!! Morgen naar Hobart, over 8 dagen vlieg ik alweer naar huis. Lijkt nog heel lang! Vandaag is het beetje cocoonen in de regen in Bicheno en straks lekker boekje.

Het laatste stukje Great Ocean Road vsn Apollo Bay tot aan Inverleigh, neef Marien en zijn gezin, was eigenlijk pas een echt een ocean road: je had de oceaan rechts! Echt prachtig! Aangekomen bij Marien was er niemand thuis maar de sleutel hing ergens dus ik kon naar binnen, en stiekem alvast rondneuzen. Had geen idee waar ze hadden gedacht waar ik zou gaan pitten, ik zou wel zien. Ze wonen in een echt country huis op een stuk grond van 7 ha, met 2 honden, een pony, schaap, kippen, hanen, eenden, zo ongeveer. Je lacht je dood, een huishouden van Jan Steen! Na een uurtje kwam marien met zijn schoonmoeder Evie. Lisa had hij op het vliegtuig gezet naar Canberra. S Avonds gezellig gegeten en toen zou hij mij mijn plekje laten zien: een oude treinwagon in de tuin!!! Ik zet hier een foto er bij want anders geloof je het niet! saskia van 17 ligt in een andere!!! Als je moet plassen snachts dan moet dat gewoon in de tuin! En zo geschiedde!! Mijn hoofdlampje waar iedereen mij om uitgelachen heeft komt toch maar goed van pas!! Ik moest wel erg giechelen, leek wel weer een schoolkamp!! Maar heerlijk geslapen en de volgende dag vroeg op want ik moest naat Melbourne Pleeg ophalen! Nu had ze geappt vanaf HongKong dat ze twee uur vertraagd was. Nou ja, er stond altijd een dikke file bij het binnenrijden van Melbourne en ik was toch wakker, dus ik reed om 7 uur toch maar weg. Om 9 uur was ik er en om 10 uur landde ze pas, ipv half 8! Het duurde eindeloos en om kwart over 11!!! Kwam ze er uit! Was weer beregezellig!! Ze had een verschrikkelijk lange reis achter de rug, maar we pakten gewoon door! Meteen terug naar inverleigh. Daarna zijn we Geelong gaan verkennen, dichtbij! pleeg met fototoestel op stap die het direct al niet deed. Ja moet je er maar een batterij in doen!! Thuis gegeten en daarna viel ze ook echt om! Voor het eerst sinds 16 maanden lag er weer iemand in mijn bed. Dat is wennen hoor, haha. En ik had natuurlijk al 6,5 week of zo in mijn eigen troep geleefd. Gek hoor, maar een zeer welkome verandering!! Pleeg kwam natuurlijk ook niet meer bij toen ze zag dat ze in een trein ging slapen! Het is erg stil daar, heerlijk! We zouden twee nachten daar slapen en dus naar melbourne, want dat had pleeg nog niet gezien. Ik wist de weg nog wel een beetje van al die weken eerder! Leuk om er weer te zijn. Met marien gegeten daar. Volgende dag vrij op tijd op om het vliegtuig naar Hobart, Tasmanie, te halen! Een vlucht van iets meer dsn een uur. Moest ook nog mijn hele smerige auto inleveren! Met een paar krassen van een iets te scherpe bocht bij een paaltje extra. In Hobart aangekomen kwam de drugshond er aan te pas, die alle koffers af ging en bij mijn tas ging zitten. Nou, dan voel je je een echte crimineel! Wat bleek. Ik had twee appels in mijn tas en dat mag niet!! Jammer! In hobart hebben wij ons autootje voor 2 weken gehaald, weer een nissan maar nu een goudkleurige en heel erg nieuw!! Volgende dsg hebben wij een navi gekocht want dat is goedkoper dsn huren voor twee weken, de afzetters bij de rental! Het leuke van deze nav is dat hij ook nederlands spreekt maar behoorlijk bekakt. Dus heb ik hem Diederik genoemd. Had ook Frits-joop kunnen zijn. Sorry aan alle Diederikken. Onze b&b in kettering, 35 km van Hobart, is geweldig! Ongelooflijk aardige mensen, Sue en Roger, en terrier Maggie, heerlijk ontbijt met eigen gebakken brood, en eindelijk kaas!!!! Voor het eerst. Er zat nog een nl stel. Daarna een frans stel voor 1 nacht die ALLES hebben meegenomen, tot en met het wc papier aan toe!! Wat heb je toch asoos!! Een van de dagen zijn we op een tour gegaan naar Bruny Island om daar op een soort speedboat de kust langs te gaan op zoek naar wild life! Dik ingepakt in lange jassen met ong 49 man op zo’n boot, scheurde die boot echt kneiterhard langs de kust!! Twee jonge jongens bestuurden dat ding! Die vinden dat maar wat gaaf om elke dag te mogen doen!! Veel seals gezien, prachtige rotspartijen, wederom, en een albatros! Helaas geen dolfijnen. Vsntevoren kreeg je overigens 2 zeeziekte pillen! En dat was eel nodig, haha. Zelfs door de pillen werden er een paar niet helemaal lekker! Ik ging goed gelukkig!! Gister hebben we de Tahune Air walk gedaan en een lange wandeling gemaakt in dar rein forest, met o.a. Swinging bridges! Daar ga je dan overheen. Ik had het erg moeilijk want jemig wat is dat hoog en Wiebelig. Overigens doe ik vrij lang over het schrijven van een blogje want internet hier op dit eiland is nog vrij vooroorlogs. Vaak hebben we het niet en als het er is, is het heel zwak, voortdurend vliegt het eruit. Tasmanie zelf is prachtig! Met hele goede informatie en visiters centra met reuze aardige meisjes die na 300x per dag hetzelfde vertellen nog niet chagerijnig zijn! Zou ik allang zijn, haha. Nu vliegt internet er weer uit, ik stop ermee, toedeloe, we trekken verder!